Svefn er sætr þeim þreytta

Búinn að vera að rokka nokkrar helgar með Kóngulóarbandinu niðrí borg óttans. Við höfum skemmt næturdýrunum og verð að viðurkenna að það tekur nú svoldið á að skríða uppí rúm á morgnanna og reyna að leggja sig fram að hádegi tvo daga í röð. Svefnleysi er með því óþægilegra sem ég veit og ég kann ekki alveg við að leggja mig í tíma og ótíma. En ekkert jafn notalegt eins og komast svo í bólið á skikkanlegum tíma á sunnudagskvöldunum =)